Грамадская споведзь

У інфармацыйна-асветным цэнтры храма іконы Божай Маці “Спатоленне пагіблых” усё большую папулярнасць набывае праект “Сямейнае кіно”.

Чарговы фільм, які настаяцель іерэй Сергій Крышталь прапанаваў для прагляду, называўся “Сярожык Старк”. Простая гісторыя аб 10-гадовым сыне свяшчэнніка-эмігранта з парыжскай царквушкі на вуліцы Дару. Кароткі лёс хлопчыка, які так палюбіў Бога, што з радасцю прыняў смерць ад хваробы, заспакойваючы бацькоў: мы з вамі яшчэ сустрэнемся…

Фільм выклікаў такія шчырыя эмоцыі, што кожны глядач імкнуўся падзяліцца сваімі адчуваннямі. І атрымалася зацікаўленая размова аб грахах і подзвігах, аб немачы і моцы духу, – тое, што бацюшка назваў “грамадскай споведдзю”. У сваю чаргу і айцец Сергій падзяліўся ўспамінамі аб вучобе ў Мінскай духоўнай акадэміі, аб жартоўных выпадках студэнцкага жыцця.

Трэба сказаць, што нам асабліва прыемна было даведацца імя рэжысёра вышэй названага фільма, – гэта Ала Мікалаеўна Салаўёва. Справа ў тым, што восенню 2012 года яна са здымачнай групай тэлеканала БТ-1 працавала ў Лунінцы і за адну камандзіроўку стварыла 4 (!!!) выпускі праграмы “Існасць”. 

Адзін з фільмаў быў прысвечаны 100-годдзю закладкі Свята-Крыжаўзвіжанскай царквы, другі – настаўніцы дзіцячай школы мастацтваў Валянціне Фёдараўне Трухановіч, іканапісцы, чые абразы ўпрыгожваюць і наш храм.

У трэцім фільме прыгадвалася гісторыя Лунінецкай чыгуначнай царквы ў гонар святога Аляксандра Неўскага, якая была ўзведзена ў 1890-ыя і закрыта ў 1930-ыя гг. Унучка свяшчэнніка гэтага храма пінчанка Людміла Аркадзеўна Зелянеўская расказвала і пра дзеда, і пра бацьку-свяшчэнніка, які нарадзіўся ў Лунінцы, а своеасаблівае інтэрв’ю ў яе браў тагачасны дыякан Сергій Плотніцкі, які летась рукапаложаны ў свяшчэнніка і будуе першы ў Пінскай епархіі дзіцячы хоспіс з храмам у гонар цэсарэвіча Алексія. Чацвёрты фільм быў прысвечаны спявачцы царкоўнага хору Ксеніі Бясан, якая ў пасляваенныя атэістычныя гады вымушана была рабіць выбар паміж храмам і грамадскім прызнаннем. Богам дадзены ёй голас яна Богу і аддала… Дарэчы,Сіма, як называлі яе лунінчане, – родная сястра прабабулі алтарніка нашага храма Кірыла Савіча, які таксама прымаў удзел у здымках…Пасля прагляду “Сярожыка Старка” патэлефанавалі ў Мінск рэжысёру і ўсхваляваліся яшчэ больш. Ала Мікалаеўна паведаміла, што два апошнія фільмы з лунінецкага цыклу прапанаваны на фестываль духоўнага кіно “Вечавы звон”, які праходзіць у Краснадары. У незалежнасці ад таго, будуць фільмы адзначаны прызамі ці не, іх праглядзіць не толькі журы, але і шматлікія расійскія гледачы, таму што паказ адбываецца ў кінатэатрах сталіцы хлебнага краю.

Настаяцель запрасіў Алу Салаўёву наведаць Лунінец і выступіць у нашым цэнтры, каб аб творчасці беларускага рэжэсёра, які сваімі фільмамі выхоўвае духоўнасць у грамадстве, даведалася як мага больш лунінчан. Будзем чакаць сустрэчы з таленавітым чалавекам.

Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота (з тэлефону) аўтара