Юны сімвал чытанняў

Так можна назваць хлопчыка Антона, якога з днём анёла віншавалі ў інфармацыйна-асветным цэнтры храма іконы Божай Маці “Спатоленне пагіблых” (“Взыскание погибших”).

З Другіх Свята-Антоніеўскіх чытанняў пачаліся мерапрыемствы да Дня праваслаўнай кнігі, што адзначаецца 14 сакавіка. Нагадалі пра жыццё прападобнага Антонія Вялікага, які цяжкасці знаходжання ў пустыні пераадольваў з дапамогай гумару. Прывялі шмат вясёлых гісторый з кнігі “Быў такі выпадак” свяшчэнніка Міхаіла Шпалянскага. Ганаровымі ж гасцямі прыхаджан сталі цудоўныя самадзейныя артысты – народны фальклорны гурт “Лабчанка”.

Дзякуючы аматарам творчасці, вёска Лобча вядома далёка за межамі раёна. Чарговае дасягненне калектыву – наданне статусу “Нематэрыяльная гісторыка-культурная каштоўнасць Рэспублікі Беларусь” абраду “Ваджэнне Кусты”, што праводзіцца на другі дзень Святой Троіцы. Такога гонару “Лабчанка” дасягнула першай у раёне. Мастацкі кіраўнік гурта Настасся Якавец, байкі і жарты якой чулі ўдзельнікі многіх міжнародных фестываляў, “абыграла” і гэту ўзнагароду снежня-2014:

–Яшчэ раней мне нададзены статус “цешчы” – і не толькі ў сваёй сям’і, але і калектыўнай – усяго папулярнага ансамбля “Прымакі”…

І зноў у выкананні Настассі Іванаўны гучалі новыя і палюбіўшыеся лунінчанам творы таленавітага самадзейнага аўтара. Быццам прабачыўшы ўдзел у сустрэчы зусім юных лунінчан, пазнаёміла і з новым жанрам – яна стала пісаць вельмі светлыя і павучальныя казкі. З байкамі ж выступіла і старшыня раённага савета ветэранаў педагагічнай працы Н.І. Казанкова (дарэчы, выхаванцы Наталлі Іванаўны з “лабэцкай мовай” перамагалі ў шматлікіх конкурсах мастацкага чытання і нават сталі студэнтамі каледжаў культуры).

Сяброўкі кіраўніка “Лабчанкі” разам з ёй спявалі духоўныя, народныя, жартоўныя песні. Усміхаліся гледачам Таццяна Рыгораўна Юрко, Ганна Мікалаеўна Рудая, Раіса Ільінічна Калесніковіч, Вольга Аляксееўна Якавец, Аксана Рыгораўна Антановіч, Надзея Аляксандраўна Юрцэвіч. Знаёмячыся з удзельніцамі калектыву, даведаліся, што кожную хвалююць уласныя праблемы – адна выхоўвае унукаў, другія – дзіця-інваліда, многія перажываюць за сваякоў ва Украіне, пенсійны ўзрост большасці артыстаў пагаршае здароўе. Але, як пажартавала байкапісца, “хворыя – мы дома, а выходзім на сцэну – здаравеем і маладзеем”.

Настаяцель іерэй Сергій Крышталь падкрэсліў, што і навакольных “Лабчанка” зараджае бадзёрасцю і аптымізмам, а значыць – умацоўвае дух, увасабляючы заклік царквы з годнасцю пераносіць жыццёвыя выпрабаванні. Да ўдзячнасці калектыву, якую выказаў свяшчэннік, далучыліся і прыхаджанне. Валянціна Бут-Гусаім уручыла артыстам прыгожы пірог, які выпякла сама. Пасля малебна ў храме, які многія вяскоўцы наведалі ўпершыню, удзельніцы гурта вярнуліся ў Лобчанскі СДК, дзе пачаставаліся хлебам са святой вадой.

Дзякуючы дапамозе кіраўнікоў філіяла “Лобчанскае” ААТ “Лунінецкі малочны завод” (М.І. Ільючык), філіяла “Аптова-рознічнае аб’яднанне” райспажыўтаварыста (Н.А. Віцэнка), раённага аддзела ўнутраных спраў (У.У. Рыбак), гастрольная вандроўка “Лабчанкі” была камфортнай і хуткай.

Прыемна адзначыць, што ў цяперашніх чытаннях прымалі ўдзел многія студэнты, якія сакурснікам у сваіх ВНУ змогуць расказаць пра “Лабчанку” – славутасць малой радзімы. Удвая радасней за імянінніка Антона: хлопчык быў настолькі ўважлівым і так шчыра апладзіраваў артыстам, быццам усведамляў, што лепшы падарунак, чым вітанне творчасцю, і не прыдумаць…

Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота аўтара.