Калядныя мелодыі цымбал

Інфармацыйна-асветны цэнтр храма іконы Божай Маці “Спатоленне пагіблых” (“Взыскание погибших”) у чарговы раз прыняў наведвальнікаў аддзялення дзённага знаходжання інвалідаў.
Маладых лунінчан з асаблівасцямі псіха-фізічнага развіцця суправаджалі супрацоўнікі раённага тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва, некаторыя – былі разам з мамамі. У гэты дзень – 4 лютага – надвор’е, дагэтуль падобнае на вясновае, падарыла сапраўдную зімовую казку: зіхацелі на сонцы запарошаныя шэранем дрэвы, чысціў душу бялюткі снежны дыван наваколля. Па ім сцяжынку да храма бадзёра пратоптвалі вучні Лунінецкай гімназіі, якія займаюцца ў гуртку “Асновы праваслаўнай культуры” пад кіраўніцтвам бібляітэкара Ірыны Пятроўны Раманчук.
5-класнікі спяшаліся паказаць прадстаўленне “Святло Віфлеемскай зоркі”. А тут яшчэ прырода паспрыяла ў думках вярнуцца да цудоўнага настрою калядных святаў! Ва ўнісон з ім дзеці чыталі вершы ў гонар Божага Нараджэння, інсцэніравалі адзін з сюжэтаў аб гэтай падзеі з простай ісцінай, што ніколі не позна выпраўляць дапушчаныя памылкі. Калі ж Марыя Хаменка зайграла па цымбалах творы Іванова “Пастараль” і “Навагодні вальс”, усе пераканаліся, што нацыянальны інструмент дасканальна перадае гучанне біблейскіх мелодый…
Прыхаджанка Таццяна Уладзіміраўна Самусевіч не хавала расчуленых слёз:
Якое шчасце, што Іісуса Хрыста славяць дзіцячыя вусны…
Падкрэсліваючы акцыю міласэрнасці, салодкія падарункі ад храма спачатку былі ўручаны гледачам – нямоглым людзям, а потым – юным артыстам. Але і гімназісты далі дарослым урок – высакароднасці. Дзякуючы за пачастункі, шчырыя разумныя дзеці гаварылі, што галоўным для іх было падзяліцца творчасцю і самае вялікае задавальненне яны атрымалі ад апладысментаў…
Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота аўтара.

Комментарии