“Як у сцюдзёную раку, памалу ў Біблію заходжу, Бо, думаю, бяду ўраку і веру, што душу злагоджу…”

У Лунінцы праведзена дабрачынная акцыя Біблейскага таварыства Рэспублікі Беларусь.

  Усведамленне, паэтычна выказанае вядомым творцам, да яго прыйшло ў сталым ўзросце. Каб таямніцы “кнігі кніг” раней адкрыліся дзецям, у наш горад з Мінска завіталі прадстаўнікі Біблейскага таварыства. Разам з настаяцелем храма іконы Божай Маці “Спатоленне пагіблых” (“Взыскание погибших”) іерэем Сергіем Крышталем яны зрабілі першы прыпынак у сацыяльна-педагагічным цэнтры з сацыяльным прытулкам. У добраўпарадкаваным ўтульным памяшканні чатырнаццаць выхаванцаў уважліва слухалі гасцей. Дзеці былі такімі прыгожымі і дагледжанымі, што заставалася ў думках дзякаваць дзяржаве за клопат і маліць Бога, каб нядобранадзейныя бацькі хутчэй асэнсавалі самую вялікую каштоўнасць жыцця ў сваіх сынах і дочках, а значыць – сталі на шлях цвярозага ладу жыцця. Безумоўна, у асэнсаванні ганебных учынкаў і раскайванні аб грахах дапамагае духоўная літаратура. Хочацца спадзявацца, што чытанне добрых кніг, падораных цэнтру, засцеражэ дзяцей ад няправільных крокаў і памылковага выбару.

Начальнік аддзела дабрачынных праектаў таварыства Анатоль Мікалаевіч Грэбень пранікнёна расказваў аб Бібліі – кніжным помніку вечнасці. Каштоўны груз у Лунінец даставіў загадчык гаспадаркі Юрый Міхайлавіч Волчак. Наталяць смагу духоўных ведаў важна ў любым узросце. Даждлівае надвор’е і позні час перашкодзілі гасцям наведаць аддзяленне кругласутачнага знаходжання грамадзян пажылога ўзросту і інвалідаў тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва, а таксаму бальніцу сястрынскага догляду. Падабраныя бібліятэчкі будуць перададзены ў гэтыя ўстановы.

Самая ж вялікая частка выданняў папоўніла кніжны збор новага храма. Сімвалічна, што ў гэтую ноч тут дзяжурыла бібліятэкар гімназіі Ірына Пятроўна Раманчук, якая па вартасці ацаніла духоўныя скарбы. Пашанцавала і другой дзяжурнай – настаўніца гімназіі Ірына Аляксандраўна Грушэўская ноч перад юбілейным днём нараджэння вырашыла правесці ў храме і, такім чынам, атрымала самы першы падарунак – Біблію.

У кожнага ёсць магчымасць наведаць прыходскую бібліятэку і выбраць кнігу, пасля знаёмства з якой, зноў жа па словах паэта:

“…Свяжэе подых сівярка, чужээ цесната людская,

Душу спакоем абмывае, як свет, глыбокая рака”.

Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота аўтара.