"Сем цудаў" роднай вёскі

Дзеці з розных паселішчаў нашага краю (сціплага на вядомасць падзеямі ці помнікамі) столькі шчырасці пачуццяў укладвалі ў свае расповяды, што мае ўражанні не здаюцца перавелічэннем!

У інфармацыйна-асветніцкім цэнтры храма іконы Божай Маці “Взыскание погибших” адбылася праграма “Сем адметнасцей малой радзімы”. Удзельнікаў летняга злёту праваслаўнай моладзі падтрымалі вучні і педагогі шэрагу ўстаноў адукацыі, якія падрыхтавалі цікавыя праекты.

Дэлегацыю Багданаўскай СШ узначаліла настаўніца Вера Канстанцінаўна Ільючык, вядомая і сваёй паэтычнай творчасцю. Яе дачка, 10-класніца Дар’я Ільючык, пачала з мамінага верша, прысвечанага роднай вёсцы, а потым ахарактарызавала славутасці аддаленага паселішча.

Прэзентацыя вучняў Сінкевіцкай СШ (настаўніца Ірына Іосіфаўна Скачынская) выклікала цікавасць і зместам, і афармленнем. Разам з Лізай Даніловіч праект прадстаўляла Яна Блінова. Яна ўразіла добрым веданнем гісторыі паселішча, што прадэманстравала і без тэхнічных сродкаў.

Вучні Лахвенскай СШ (намеснік дырэктара Таццяна Васільеўна Аўчарук) таксама падрыхтавалі прэзентацыю. Юлія Науковіч, Дар’я Дземідовіч, Арцём і Ягор Аўчарукі нагадалі словы Уладзіміра Караткевіча: “Рака з непрыгожаю назваю Смердзь ёсць, аднак, адна з найпрыгажэйшых рэчак, якія мне даводзілася бачыць у маім жыцці…”. Ідучае далей апісанне гэтай прыгажосці знаёма ў розных краінах, таму што кніга “Зямля пад белымі крыламі” перакладзена на многія мовы свету!

Прадстаўляўшыя Язвінкі вучаніцы мясцовай школы Яна і Таццяна Грабовічы, Яна Калянковіч і Марыя Паўловіч зрабілі фотаадлюстраванні адметнасцей не толькі свайго сяла. Уяўляюць цікавасць і іншыя паселішчы прыходу – Ракітна і Яжаўкі, якія таксама адносяцца да этнаграфічнага рэгіёну “Вічынскія паляне”. Самая вядомая славутасць звязана з храмам – у пачатку ХХ стагоддзя новы будынак, які ўражвае строгасцю і прыгажосцю народнага дойлідства, узвёў будучы свяшчэннамучанік Іаан Панкратовіч (+1937).

Выхаванцы настаўніцы гісторыі СШ №2 г. Лунінца Дзіяны Раманаўны Сладзінскай прадстаўлялі каманду Свята-Крыжаўзвіжанскага храма. Дзіна Раковіч, Уладзімір Колчын, Ягор Скрыбка і Дзяніс Цяльпук, – сапраўдныя экскурсаводы па адметных мясцінах старога Лунінца! Актыўна выкарыстоўваюць матэрыялы даўняга аўтара раённай газеты Льва Коласава і шчыра шкадуюць аб тым, што пры рэканструкцыі старых будынкаў знікаюць артэфакты мінулага. Відавочна, што дзеці ХХІ стагоддзя не з’яўляюцца абыякавымі назіральнікамі, а значыць – у дарослым жыцці будуць больш беражліва ставіцца да захоўвання гістарычнай спадчыны.

Сустрэча адбывалася 15 верасня – у Дзень бібліятэк. Каманда прыходу новага лунінецкага храма даверыла Ірыне Пятроўне Раманчук прадставіць адметнасці чыгуначнага мікрараёна Залессе, каб асабліва павіншаваць бібліятэкара гімназіі з прафесійным святам. Аб ім нагадвалі і кнігі, якія ўручыў кожнай камандзе настаяцель храма храма іконы Божай Маці “Взыскание погибших” протаіерэй Сергій Крышталь. Другім падарункам былі геральдычныя карты, дзе прадстаўлены выявы гербаў кожнага цэнтра сельсавета (дарэчы, сёлета адзначаецца 10 год, як яны зацверджаны Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь). Іх уручыла настаўнік гімназіі Ірына Аляксандраўна Грушэўская, якая вяла праграму. Далей гасцей чакаў “салодкі стол”, накрыты з дапамогай філіяла “Грамадскае харчаванне” райпо.

Безумоўна, даследаванні адметнасцей малой радзімы трэба дапаўняць і звесткамі з друкаваных крыніц, і апытаннем думкі папярэдніх пакаленняў. Але гэта – справа наступная. Галоўнае – юныя сучаснікі захапляюцца роднымі паселішчамі і свае пачуцці перадаюць навакольным. Гэта адзначыў сакратар пярвічнай арганізацыі Саюза ветэранаў органаў пагранічнай службы Віталій Драніч:

–Закончыў школу 30 год таму, але ўпершыню даведаўся аб многіх фактах гісторыі і Лунінца, і раёна!

Ад імя грамадскага згуртавання ўручана грамата настаяцелю Язвінскага Спаса-Прэабражэнскага храма протаіерэю Сергію Чыжу – на працягу чатырох год свяшчэннік працуе з педагогамі ў час трохдзённага знаходжання на Белым возеры. Прасякнутую ўвагай да малой радзімы сустрэчу можна назваць працягам злёту праваслаўнай моладзі, аб чым заўжды просяць удзельнікі. Не зневажаючы чужое, любіце сваё, – і вашы жаданні будуць ажыццяўляцца!

Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота аўтара.