У храме іконы Божай Маці
“Спатоленне пагіблых” (“Взыскание погибших”) 18 ліпеня заўсёды святкуецца дзень
прападобнага Сергія, ігумена Раданежскага.
Пасля літургіі вернікі кветкамі і падарункамі віншавалі
настаяцеля храма з імянінамі, спявалі “Многая лета” бацюшку. Выказаўшы
ўдзячнасць, протаіерэй Сергій Крышталь падзяліўся шчырым расповядам:
–Месцам жыхарства адной з маіх
прыхаджанак стала замежжа. Яна часта піша мне на электронную пошту, і свае
лісты заканчвае такімі словамі: “Кожную нядзелю спяшаюся ў храм і ў думках не
спыняюся дзякаваць вам, што настроілі мяне на
сустрэчу з Богам…”. А вось другі выпадак. Праз прыкметны адрэзак часу ў храме
паявілася дзяўчынка, якая ішла да прычасці так неахвотна, што нават маме
давялося падштурхоўваць. Я схіліўся да яе і нагадаў: “Памятаю, мама прыносіла
цябе на руках, а на прычасці ты звычайна закрывала вочкі…”. Нават не думаў, што
гэта выкліча шчыры водгук! Дзяўчынка зашаптала мне на вуха: “Калі вы так
радуецеся, кожную нядзелю буду прыходзіць у храм”. У мяне вочы павільготнелі ад
слёз… Вось і вам, дарагія прыхаджане, з удзячнасцю хачу сказаць, што самым
дарагім для мяне падарункам будзе ваша наведванне храма.
Малітвы да святога Сергія Раданежскага больш як 700 год дапамагаюць
вернікам перадольваць жыццёвыя выпрабаванні.
У наш час 18 ліпеня святкуецца і
памяць прападобнамучаніц вялікай княгіні Елісаветы і інакіні яе Варвары, якія
былі праслаўлены ў канцы ХХ стагоддзя. Гэтыя імёны айцец Сергій даў дзвюм з
трох сваіх дочак. Ліза і Вара радаваліся цёплыні пачуццяў, якія вернікі
адрасавалі іх тату, і прымалі такія ж шчырыя пажаданні ў дзень агульных імянін.
Таццяна КАНАПАЦКАЯ. Фота аўтара.
Комментарии
Отправить комментарий